“Laten we het hier wel zakelijk houden.”
“Nee hoor, emoties, dat doe je maar in je eigen tijd.”

Klinkt dat bekend in de oren? Of het nu zo expliciet wordt gezegd of niet, dit is toch de manier waarop veel mensen in organisaties met emoties op het werk omgaan. Het lijkt wel of we een beetje bang zijn voor emoties. Voor die van anderen en misschien ook wel een beetje voor de emoties van onszelf.

Liever houden we onszelf onder controle. Beheersen we onszelf. En dat verwachten we ook van anderen. Dat ze zich gedragen zoals we dat verwachten, namelijk als een professional.
Dat gaat natuurlijk niet. Emoties laten zich niet zomaar wegdrukken. En eigenlijk moeten we dat ook niet willen.

3 redenen waarom emoties op het werk ruimte moeten krijgen

1.    Emoties gedragen zich als peuters. Als ze aandacht willen en ze krijgen het niet, dan gaan ze dreinen. Ze hangen aan je broekspijp. Ze springen voor je neus. Of erger nog ze gooien zich te gronde in de supermarkt en krijsen de hele buurt bij elkaar. Emoties doen dat ook. Niet zo expliciet meestal, maar het gebeurt wel.

Ze vragen aandacht. En hoe langer het duurt voor je ze aandacht geeft, hoe meer energie het kost. Dat vertaalt zich in innerlijke dialogen die afleiden van het gesprek met anderen. Of een barstende koppijn die de hele middag aanhoudt. Of slapeloze nachten die je alertheid doen afnemen. Hoe harder jij werkt om emoties te onderdrukken, hoe creatiever ze zorgen dat ze tóch je aandacht krijgen. En negatieve aandacht is ook aandacht. Het structureel negeren van je emoties kan leiden tot behoorlijke fysieke en mentale klachten en kan zelfs leiden tot een burn-out.

2.    Emoties geven nuttige informatie. Ze vertellen ons wat er gaande is in onze wereld en wat we nodig hebben(onze behoeften). We worden boos als we iets oneerlijk vinden. Onzeker als we bevestiging zoeken. Verdrietig als we troost nodig hebben. Eenzaam als we verbinding met anderen behoeven. Vrolijk als we ons plezier willen delen.

Als we leren onze emoties te ervaren en te begrijpen dan zijn ze van onschatbare waarde om ons leven en werk in te richten zoals past bij ons en bij wat we kunnen realiseren. Zaak is om ze te herkennen, te erkennen (ook al vinden we dit niet altijd even leuk) en te accepteren dat ze er zijn. Een emotie is dus niets meer of minder dan een signaal naar een (onvervulde) behoefte.

3.    Emoties geven zin aan het menselijk leven. Een leven zonder emotie is vlak en kleurloos. En hoewel we ons werk vaak graag rationeel benaderen worden we als mens allemaal gedreven door de zin die we aan onze activiteiten kunnen beleven. Dat is wat emoties doen. Ze geven diepte aan ons leven, aan de ervaringen die we hebben op ons werk, in onze onderlinge relaties. Ze horen bij ons als mens.
Meer ruimte voor menselijkheid in organisaties betekent ook meer ruimte voor emoties. Maar dat hoeft geen chaotische bende te worden met jankende, schreeuwende mensen. Integendeel.
Eerder een omgeving waarin je alles mag ervaren en voelen, maar wél bewuste keuzes maakt over je gedrag.