Casus Transmurale Zorg

Geplaatst op 18 februari 2020 door Christiaan

Bij veel organisaties die direct en indirect met zorg hebben te maken, heerst al lange tijd het sterke gevoel, dat het lastig is om de patiënt, de klant om wie alles draait, van de goede zorg te kunnen voorzien. Om zaken te veranderen in de ingewikkelde processen van de grote organisaties, die er inmiddels zijn ontstaan. De grote organisaties hebben juist deze omvang gekregen om schaalvoordeel te behalen, ontstaan door instellingen en organisaties samen te voegen.

Het idee is om organisatie samen te voegen en zo gezamenlijk de juiste zorg aan de klant te bieden. Bij dit samenvoegen wordt echter niet alleen het gezamenlijke doel gecombineerd, het leveren van zorg, echter ook de verschillende werkwijze, manieren van werken, worden onder één dak verenigd. Zonder naar de werkwijze te kijken, en deze op elkaar aan te laten sluiten, volgt automatisch sub-optimalisatie. De schaalgrootte biedt dan niet het schaalvoordeel dat gewenst is, sterker, de sub-optimalisatie blijft vaak onopgemerkt of krijgt niet het eigenaarschap dat nodig is om iets te veranderen. Anonimiteit ligt op de loer.

Verandering bij STZ

Een van de organisaties die dit probeert te doorbreken is Stichting Transmurale Zorg (STZ) in Den Haag. Een stichting die tot doel heeft om het aanbieden van de juiste zorg voor

 

patiënten soepel te laten verlopen. Een stichting dat zich bevindt tussen eerste en tweedelijns zorg instellingen, dus tussen ziekenhuis en thuishulp of van ziekenhuis naar specialistische (langdurige) zorg, om zo de zorg naadloos in elkaar over te laten gaan.  De STZ heeft ervaren dat, als partij in het midden, een lastige dynamiek ontstaat als haar partners mee moeten denken over mogelijke aanpassingen van werkwijze. Vaak is er al zo veel veranderd binnen de eigen instelling, dat een wijziging die nodig is om samenwerking tussen instellingen te verbeteren soms teveel is. Daarin bewegen met verschillende zienswijzen en

belangen die spelen is lastig.
De andere kant is echter, dat als je mensen ‘uit het veld’ spreekt, de meeste mensen wel de mening zijn, dat processen m.b.t. samenwerking verbeterd kunnen worden. Dat dingen stroperig gaan, dat er een grote hoeveelheid papierwerk is om te doen.

Lean Green Belt voor een betere samenwerking

Met de wens om ene positieve beweging in gang te zetten, heeft STZ ons ingeschakeld om een training Lean Green Belt te verzorgen. STZ is op zoek gegaan naar deelnemers uit het eigen team en dat van haar partners om deel te nemen aan deze Green Belt training. Het doel is om meer mensen in de hele keten meer bewust te laten worden, dat samen werken aan verbeteringen, zorgt voor een verbetering voor iedereen. Niet alleen de patiënt, om wie het uiteindelijk allemaal draait, maar ook voor de werknemers in het proces. Als het regelen van zorg meer efficiënt en effectief gaat, zorgt dat uiteindelijk voor meer plezier. Dat is de gemene deler voor iedere deelnemer aan deze training.

En dat blijkt, want tijdens de training merken de deelnemers vooral dat ze veel van elkaar kunnen leren. Dat processen, in veel organisaties zelf al, niet lekker lopen. Tijdens de training ontstaat er vertrouwen en wederzijds begrip. De weg is vrij gemaakt voor goede discussies over de samenwerking onderling. En iedere oefening, of het nu gaat om ‘Wie is jullie klant’ of het opstellen van een goede Project Charter, leidt direct tot een reflectie van het eigen werkveld.
Een goede stap om de verbeterenergie dezelfde kant op te richten, in plaats van naar elkaar!

Voor STZ biedt deze training een uitgelezen kans om als stichting de prioriteiten goed vast te stellen. Wat in het veld heeft het meeste draagvlak, immers hoe meer mensen zich bewust zijn van de urgentie, des te meer mensen zullen gemotiveerd zijn om in actie te komen en met elkaar te streven het elke dag weer een beetje beter te maken, voor iedereen!